Η Amgen ανακοίνωσε θετικά αποτελέσματα από την τελική ανάλυση της δοκιμής Φάσης ΙΙΙ ASPIRE. Η μελέτη πέτυχε το βασικό δευτερεύον καταληκτικό σημείο της συνολικής επιβίωσης (overall survival: OS), καταδεικνύοντας ότι ο συνδυασμός καρφιλζομίμπη-λεναλιδομίδη-δεξαμεθαζόνη (KRd) μειώνει τον κίνδυνο θανάτου κατά 21% σε σχέση με το συνδυασμό λεναλιδομίδη-δεξαμεθαζόνη (Rd) (διάμεση OS: 48,3 μήνες για το συνδυασμό KRd έναντι 40,4 μηνών για το συνδυασμό Rd, HR = 0,79, 95% CI: 0,67 – 0,95). Με βάση το σχεδιασμό της μελέτης, οι ασθενείς έλαβαν 18 κύκλους καρφιλζομίμπης σε συνδυασμό με Rd και στη συνέχεια θεραπεία μόνο με Rd μέχρι να σημειωθεί πρόοδος της νόσου. Ο συνδυασμός KRd, με χορήγηση της καρφιλζομίμπης δύο φορές την εβδομάδα σε δόση 27 mg/m2, είναι εγκεκριμένος στις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες χώρες, ύστερα από τα αποτελέσματα επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου (progression-free survival: PFS) στη μελέτη ASPIRE.

«Για τους ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα, η πρώτη υποτροπή είναι συνήθως η πλέον κρίσιμη», δήλωσε ο David S. Siegel, M.D., Ph.D., Επικεφαλής του τμήματος Πολλαπλού Μυελώματος του John Theurer Cancer Center στο New Jersey και ερευνητής της δοκιμής ASPIRE. «Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα τεκμηριώνουν ξεκάθαρα ότι η προσθήκη της καρφιλζομίμπης στο συνδυασμό λεναλιδομίδη-δεξαμεθαζόνη για 18 κύκλους πρόσφερε στους ασθενείς σημαντικά αυξημένη πιθανότητα να επιβιώσουν, στη φάση της υποτροπής. Στη βάση αυτών των αποτελεσμάτων, το εν λόγω σχήμα με καρφιλζομίμπη θα πρέπει να θεωρείται η νέα καθιερωμένη θεραπεία (standard of care: SOC)».

«Η μελέτη ENDEAVOR έχει ήδη καταδείξει ότι η καρφιλζομίμπη είναι ανώτερος αναστολέας πρωτεασώματος σε σχέση με τη βορτεζομίμπη», δήλωσε ο Sean E. Harper, M.D., Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος Έρευνας και Ανάπτυξης της Amgen. «Το όφελος στη συνολική επιβίωση από τη μελέτη ASPIRE, υποστηρίζει περαιτέρω τη σημασία της αναστολής του πρωτεασώματος αλλά και της διάρκειας της θεραπείας με καρφιλζομίμπη κατά την αντιμετώπιση του υποτροπιάζοντος πολλαπλού μυελώματος». 

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες (α.ε.) που σημειώθηκαν σε αυτήν την ενημερωμένη ανάλυση παρέμειναν αμετάβλητες από εκείνες που είχαν προηγουμένως αναφερθεί στο πλαίσιο της μελέτης ASPIRE. Οι πιο συχνές α.ε. (με συχνότητα εμφάνισης μεγαλύτερη ή ίση του 20%) στο σκέλος της καρφιλζομίμπης ήταν: διάρροια, αναιμία, ουδετεροπενία, κόπωση, λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, πυρεξία, βήχας, υποκαλιαιμία, θρομβοκυτταροπενία, μυϊκοί σπασμοί, πνευμονία, ρινοφαρυγγίτιδα, ναυτία, δυσκοιλιότητα, αϋπνία και βρογχίτιδα.

Πρόσφατα η AMGEN ανακοίνωσε και τα αποτελέσματα της συνολικής επιβίωσης από τη συγκριτική μελέτη ENDEAVOR (Φάση ΙΙΙ), η οποία κατέδειξε ότι η καρφιλζομίμπη (δόση 56 mg/m2) σε συνδυασμό με τη δεξαμεθαζόνη μείωσε τον κίνδυνο θανάτου κατά 21% σε σχέση με το συνδυασμό βορτεζομίμπη-δεξαμεθαζόνη (Vd). Οι ασθενείς που έλαβαν καρφιλζομίμπη έζησαν κατά 7,6 μήνες περισσότερο από εκείνους που έλαβαν βορτεζομίμπη (διάμεση OS: 47,6 μήνες για το συνδυασμό Kd έναντι 40,0 μηνών για το συνδυασμό Vd, HR = 0,79, 95% CI: 0,65 – 0,96).

Τα αποτελέσματα της συνολικής επιβίωσης από τη μελέτη ASPIRE θα υποβληθούν προς δημοσίευση σε προσεχές ιατρικό συνέδριο, καθώς και στις ρυθμιστικές αρχές για την αναθεώρηση του κειμένου που συνοδεύει την άδεια κυκλοφορίας του φαρμάκου

Το κλινικό πρόγραμμα ανάπτυξης της καρφιλζομίμπης εξακολουθεί να εστιάζει στην προσφορά θεραπευτικών λύσεων, σε ιατρούς και ασθενείς, για την αντιμετώπιση αυτής της σοβαρής αιματολογικής κακοήθειας που δυστυχώς υποτροπιάζει συχνά. Η καρφιλζομίμπη είναι διαθέσιμη για ασθενείς με μυέλωμα που έχει υποτροπιάσει ή έχει καταστεί ανθεκτικό σε άλλη θεραπεία, ενώ κλινικές μελέτες με άλλους συνδυασμούς εξακολουθούν να διενεργούνται.

Σχετικά με τη μελέτη ASPIRE

Η διεθνής, τυχαιοποιημένη μελέτη φάσης 3 ASPIRE (CArfilzomib, Lenalidomide, and DexamethaSone versus Lenalidomide and Dexamethasone for the treatment of PatIents with Relapsed Multiple) αξιολόγησε τη θεραπεία με καρφιλζομίμπη, λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη έναντι του συνδυασμού λεναλιδομίδη-δεξαμεθαζόνη, σε ασθενείς με υποτροπιάζον πολλαπλό μυέλωμα που έχουν λάβει από μία έως τρείς προηγούμενες θεραπείες. Το κύριο καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS), η οποία ορίζεται ως το διάστημα από την έναρξη της θεραπείας έως την εξέλιξη της νόσου ή τον θάνατο. Τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία περιλάμβαναν τη συνολική επιβίωση (OS), το ποσοστό της συνολικής ανταπόκρισης (overall response rate: ORR), τη διάρκεια της ανταπόκρισης (duration of response: DOR), το ποσοστό ελέγχου της νόσου, τη σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής (health-related quality of life: HR-QoL) και την ασφάλεια. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν είτε σε θεραπεία με καρφιλζομίμπη (20 mg/m2 τις ημέρες 1 και 2 του πρώτου κύκλου, αυξανόμενη σε 27 mg/m2 τις ημέρες 8, 9, 15 και 16 του ίδιου κύκλου, και συνεχίζοντας τις ημέρες 1, 2, 8, 9, 15 και 16 στους επόμενους κύκλους) σε συνδυασμό  με λεναλιδομίδη (25 mg ημερησίως για 21 ημέρες σε κύκλους 28 ημερών) και χαμηλής-δόσης δεξαμεθαζόνη (40 mg εβδομαδιαίως σε κύκλους 28 ημερών), είτε σε θεραπεία μόνο με το συνδυασμό λεναλιδομίδη-δεξαμεθαζόνη. Στη μελέτη τυχαιοποιήθηκαν 792 ασθενείς από τη Β. Αμερική, την Ευρώπη και το Ισραήλ.

Σχετικά με το Πολλαπλό Μυέλωμα

Το πολλαπλό μυέλωμα είναι μια αιματολογική κακοήθεια, ανίατης μορφής που χαρακτηρίζεται από ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο υφέσεων και υποτροπών. Είναι μία σπάνια και πολύ επιθετική νόσος που αντιστοιχεί στο 1% περίπου όλων των περιστατικών καρκίνου. Στις ΗΠΑ, σχεδόν 95.000 άνθρωποι ζουν με πολλαπλό μυέλωμα, είτε ενεργό είτε σε ύφεση. Περίπου 30.330 Αμερικανοί διαγιγνώσκονται με πολλαπλό μυέλωμα κάθε έτος και 12.650 θάνατοι ασθενών αναφέρονται σε ετήσια βάση.

Σχετικά με την καρφιλζομίμπη (carfilzomib) 

Το πρωτεάσωμα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην κυτταρική λειτουργία και ανάπτυξη μέσω της αποδόμησης των πρωτεϊνών που έχουν υποστεί βλάβη ή δεν είναι  πλέον απαραίτητες. Η καρφιλζομίμπη έχει αναδειχθεί ότι παρεμποδίζει τη δράση του πρωτεασώματος, οδηγώντας σε υπερβολική συσσώρευση πρωτεϊνών στο εσωτερικό των κυττάρων. Η καρφιλζομίμπη μπορεί να προκαλέσει κυτταρικό θάνατο σε κάποια κύτταρα, ιδιαίτερα δε στα μυελωματικά κύτταρα που είναι πιο πιθανό να περιέχουν υψηλότερη ποσότητα μη φυσιολογικών πρωτεϊνών. Η καρφιλζομίμπη σε συνδυασμό είτε με λεναλιδομίδη-δεξαμεθαζόνη ή μόνο με δεξαμεθαζόνη ενδείκνυται για τη θεραπεία ενηλίκων ασθενών με πολλαπλό μυέλωμα, οι οποίοι έχουν λάβει τουλάχιστον μία προηγούμενη θεραπεία.

Σημαντικές πληροφορίες για την ασφάλεια

Το φάρμακο αυτό τελεί υπό συμπληρωματική παρακολούθηση. Αυτό θα επιτρέψει το γρήγορο προσδιορισμό νέων πληροφοριών ασφάλειας. Ζητείται από τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες α.ε.

Οι πιο σοβαρές α.ε. που μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της θεραπείας με καρφιλζομίμπη είναι: καρδιοτοξικότητα, τοξικότητα πνευμόνων, πνευμονική υπέρταση, δύσπνοια, υπέρταση συμπεριλαμβανομένων των υπερτασικών κρίσεων, οξεία νεφρική ανεπάρκεια, σύνδρομο λύσης όγκου, αντιδράσεις κατά την έγχυση, θρομβοπενία, ηπατοτοξικότητα, ΣΑΟΕ και TTP/HUS. Στις κλινικές μελέτες, η καρδιοτοξικότητα και η δύσπνοια εμφανίστηκαν κυρίως στα πρώτα στάδια της θεραπείας με καρφιλζομίμπη. Οι πιο συχνές α.ε. (που εμφανίστηκαν σε ποσοστό > 20% των ασθενών) ήταν: αναιμία, κόπωση, διάρροια, θρομβοπενία, ναυτία, πυρεξία, δύσπνοια, λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος, βήχας και περιφερικό οίδημα. Περισσότερες πληροφορίες για την ασφάλεια μπορείτε να βρείτε στην Περίληψη των Χαρακτηριστικών του Προϊόντος.

 

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ανεμοβολογιά: Όσα πρέπει να γνωρίζετε
90 φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας συμμετείχαν στο Workshop ''Δικαιώματα Υγείας στην ΕΕ για την Τρίτη Ηλικία»''
Ο Σύλλογος Αυτισμού Λάρισα συμμετέχει στην ‘’Ημέρα Καριέρας’’ της ΔΥΠΑ