Πρόσβαση στην Υγεία: Τι δείχνουν τα φετινά παγκόσμια στοιχεία;

Εδώ και ενάμιση χρόνο όλοι μας έχουμε καταλάβει πολλά πράγματα γύρω από το θέμα της υγείας. Από την σημασία της πρόληψης μέχρι την "ατομική ευθύνη", και από το άγχος και τις κραυγές βοηθείας των γιατρών προς το κράτος, μια πανδημία σίγουρα μπορεί να ανοίξει τα μάτια όλων μας γύρω από πολλά ζητήματα. Υπάρχουν, όμως, κι άλλα ζητήματα που πρέπει να αναφερθούν...

Επειδή ζούμε - και αυτό δεν χωρά συζήτηση - σε μια ανεπτυγμένη χώρα, με αποτέλεσμα να απολαμβάνουμε κάποια προνόμια. Που και η έννοια της ανεπτυγμένης χώρας ίσως να μην παίζει τόσο μεγάλο ρόλο, τελικά, αν αναλογιστούμε (για παράδειγμα) πόσοι πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών δεν μπορούν καθημερινά να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της υγείας τους. Η πρόσβαση στην υγεία και την περίθαλψη είναι ίσως από τα σημαντικότερα προβλήματα σε παγκόσμιο επίπεδο.

Γνωρίζατε ότι τουλάχιστον οι μισοί άνθρωποι στον κόσμο εξακολουθούν να μην έχουν πλήρη κάλυψη βασικών υπηρεσιών υγείας; Και, για να μιλήσουμε με νούμερα, αυτό σημαίνει 3,6 δισεκατομμύρια συνάνθρωποί μας. Όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ συμφώνησαν να προσπαθήσουν να επιτύχουν καθολική κάλυψη υγείας (UHC) έως το 2030, ως μέρος των Στόχων Αειφόρου Ανάπτυξης (SDGs)

Η αύξηση των παρεμβάσεων πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης (PHC) σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος θα μπορούσε να σώσει 60 εκατομμύρια ζωές και να αυξήσει το μέσο προσδόκιμο ζωής κατά 3,7 χρόνια έως το 2030.

Κατά την διάρκεια της πανδημίας, όλα όπως φαίνεται έγιναν χειρότερα. Σύμφωνα με στοιχεία από έρευνα σε 155 χώρες που διεξήχθη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας:

53% ανέφερε μερική ή ολική διακοπή των υπηρεσιών θεραπείας για υπέρταση,

49% για διαβήτη,

42% για καρκίνο και

31% για καρδιαγγειακές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

Οι υπηρεσίες αποκατάστασης διακόπηκαν σχεδόν στα δύο τρίτα (63%) των χωρών, παρόλο που η αποκατάσταση είναι το κλειδί για μια υγιή ανάρρωση ιδιαίτερα μετά από μία σοβαρή ασθένεια όπως ο COVID-19. Σε πάνω από το 50% των χωρών, υπήρξε αναβολή δημόσιων προγραμμάτων ελέγχου και πρόληψης (για παράδειγμα για καρκίνο του μαστού και του τραχήλου της μήτρας).

Όλα αυτά είναι καλά για να μας κάνουν να σκεφτούμε. Θέλουμε να ζούμε σε έναν κόσμο δίκαιο, όπου όλοι ανεξαιρέτως θα έχουμε ίση πρόσβαση στις υγιεονομικές υπηρεσίες; Θέλουμε, επίσης, να ζούμε σε έναν κόσμο όπου η φροντίδα του συστήματος Υγείας αποτελεί πρωταρχικό μέλημα του κράτους;

Πηγές:
ΠΟΥ