Οι ασθενείς με περιφερική αρτηριακή νόσο (PAVK) που πάσχουν επιπλέον και από σακχαρώδη διαβήτη έχουν σημαντικά περισσότερες συννοσηρότητες και μεγαλύτερο και πιο σύνθετο φορτίο βλαβών, ιδίως στα αγγειακά τμήματα κάτω από τα γόνατα.
Αυτό αναφέρθηκε από τους συγγραφείς της μελέτης στο φθινοπωρινό συνέδριο της Γερμανικής Διαβητολογικής Εταιρείας (DDG) στο Βισμπάντεν.
Μελετήθηκαν συνολικά 295 ασθενείς με PAVΚ οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε αρκετές αγγειογραφίες ψηφιακής αφαίρεσης (DSA) και σε τουλάχιστον 3 επεμβάσεις επαναγγείωσης. Σε αντίθεση με τη συμβατική απεικόνιση των αιμοφόρων αγγείων, η DSA προσφέρει τη δυνατότητα αφαίρεσης των παρεμβαλλόμενων στοιχείων της εικόνας, γεγονός που αυξάνει την ακρίβεια της όλης διαδικασίας.
Οι εικόνες DSA αξιολογήθηκαν οπτικά και ημιποσοτικά. Για το σκοπό αυτό, οι ερευνητές χώρισαν το αρτηριακό σύστημα των κάτω άκρων σε 11 τμήματα (4 τμήματα του πυελικού εδάφους, 3 τμήματα του μηριαίου και 4 τμήματα του μηρού).
Οι βλάβες σε κάθε ένα από αυτά τα τμήματα αναλύθηκαν κατά την έναρξη και την παρακολούθηση για χαρακτηριστικά όπως οι αλλαγές στο τοίχωμα, ο βαθμός στένωσης, η απόφραξη, το μήκος της βλάβης και ο βαθμός ασβεστοποίησης.
Περισσότερες από 1.200 αγγειογραφίες αναλύθηκαν σε διάστημα έως και 10 ετών. Από τους 295 ασθενείς με PAVK, οι οποίοι ήταν κατά μέσο όρο 69 ετών κατά την έναρξη της μελέτης, το ένα τέταρτο ήταν γυναίκες. Κατά τη διάρκεια έως και 10 ετών, πραγματοποιήθηκαν 1229 DSA. Συνολικά 124 ασθενείς (42%) είχαν σακχαρώδη διαβήτη και 171 (58%) δεν είχαν.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι οι ασθενείς με PAVK με διαβήτη είχαν υψηλότερο ποσοστό συννοσηροτήτων, συμπεριλαμβανομένης της στεφανιαίας νόσου (60,5% έναντι 45,6%), της στένωσης των καρωτίδων (35,5% έναντι 30,4%), της καρδιακής ανεπάρκειας (12,1% έναντι 4,7%) και της νεφρικής ανεπάρκειας (34,7% έναντι 19,9%). Το ποσοστό με κρίσιμη ισχαιμία άκρων ήταν επίσης υψηλότερο στους ασθενείς με διαβήτη PAVK (29,3 % έναντι 14,3 %).
Διαφορές κάτω από τα γόνατα
Στις λαγόνιες και μηριαίες αρτηρίες, η κατανομή των βλαβών δεν διέφερε σημαντικά μεταξύ των ασθενών με PAVD με και χωρίς σακχαρώδη διαβήτη. Όμως, στην ποδοκνημική και την ενδοπολμική περιοχή, τα τμήματα των αγγείων επηρεάστηκαν περισσότερο στους διαβητικούς ασθενείς από ό,τι στους ασθενείς χωρίς διαβήτη.
Οι ασθενείς με PAVK με διαβήτη είχαν επίσης 25% περισσότερες αποφράξεις και 80% περισσότερες στενώσεις από τους μη διαβητικούς.
Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι μορφομετρικές αναλύσεις, ιδίως σε μακροχρόνια παρακολούθηση, είναι ζωτικής σημασίας για την καλύτερη κατανόηση της φυσικής ιστορίας της νόσου και για τον εντοπισμό παραγόντων κινδύνου και προβλεπτικών παραγόντων της εξέλιξης.
Ειδήσεις υγείας σήμερα
Κίρρωση ήπατος: Όσα πρέπει να γνωρίζετε
Γιατί υπάρχει τόσο στρες στις γιορτές
Δωμάτιο Snoezelen - Μία καινοτόμος θεραπευτική παρέμβαση για ασθενείς με άνοια