Η παιδική οσφυαλγία, δηλαδή ο πόνος στην μέση, δεν είναι και τόσο σπάνια όσο θεωρείτο παλαιότερα. Η προσέλευση στους γιατρούς και στους φυσικοθεραπευτές έχει αυξηθεί ραγδαία. Σήμερα, ακόμη και παιδιά στην προεφηβική ηλικία διαμαρτύρονται για πόνο στη μέση και σύμφωνα με έρευνες, τα περισσότερα έχουν πραγματικό πρόβλημα. Για αυτό πρέπει να ληφθεί ένα πολύ προσεκτικό ιστορικό για να αποκαλυφθεί το αίτιο. 

Ας δούμε ποια είναι τα συχνότερα ερωτήματα των γονιών για το θέμα και τι πρέπει να κάνουν.

Πόσο αληθινά μπορεί να παραπονιούνται τα παιδιά για πόνο στη μέση;

Τα παιδιά δεν διαμαρτύρονται εύκολα για πόνο στη μέση και αυτό πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη μας και να απευθυνθούμε στους ειδικούς γιατρούς.

Ποιες ηλικίες αφορά;

Η οσφυαλγία είναι σπάνια σε παιδιά κάτω των 7 ετών. Μετά τα 10 εμφανίζει σταδιακή αύξηση μέχρι και 12%, ενώ, γύρω στα 15 χρόνια της ηλικίας, φτάνει το 50%. Μετά από αυτή την ηλικία τα ποσοστά πλησιάζουν αυτά των ενηλίκων.

Η προτίμησή της μεταξύ αγοριών και κοριτσιών;

Τα κορίτσια αναφέρουν συχνότερα πόνο στη μέση, πιθανόν λόγω γρηγορότερης ανάπτυξης σε σχέση με τα αγόρια και επειδή είναι πιο ευάλωτα σε πόνο τέτοιου είδους.

Ποια είναι τα αίτια που την προκαλούν;

Η παιδική οσφυαλγία μπορεί να οφείλεται σε κάποιες συγκεκριμένες παθήσεις, αλλά και σε μη ειδικούς παράγοντες.

Ποιες παθήσεις μπορεί να εμφανιστούν;

Όλες οι μορφές κύφωσης, σκολίωσης, λόρδωσης ή κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου ή σπονδυλόλισθηση και σπανιότερα κάποιες δυσπλασίες κ.ά.

Ποιοι είναι οι μη ειδικοί παράγοντες;

Η καθιστική ζωή, οι ατελείωτες ώρες στον υπολογιστή, η τηλεόραση, το θρανίο, που προκαλούν μηχανικό πόνο στη μέση, καθώς και η παχυσαρκία που στατιστικά προκαλεί συχνότερα πόνο. Επίσης οι αθλητικές δραστηριότητες, ιδιαίτερα τα ανταγωνιστικά αθλήματα (πρωταθλητισμός), τα αθλήματα σύγκρουσης, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χάντμπολ κ.ά δείχνουν στατιστικά τρεις φορές συχνότερη εμφάνιση από αυτούς που κάνουν αθλητισμό για χόμπι. Αν και οι έρευνες διίστανται, υπάρχει μια λογική ότι η καταπόνηση προκαλεί πόνο.

Οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες;

Σαφώς παίζουν ιδιαίτερο ρόλο στην επίταση ή και στην εμφάνιση της οσφυαλγίας, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν οικονομικά, οικογενειακά και κοινωνικά προβλήματα.

Το σχολείο, η τσάντα, το θρανίο, πόσο επιβαρύνουν;

Σίγουρα στο σχολείο υπάρχουν πολλοί παράγοντες οσφυαλγίας, όπως, για παράδειγμα, η βαριά τσάντα, που δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1/10 του βάρους του παιδιού (δηλαδή παιδί 30 κιλών πρέπει να έχει τσάντα 3 κιλών). Το βάρος και το μέγεθος του θρανίου σε ένα παιδί πρώτης δημοτικού, που δεν έχει τη διάπλαση ενός παιδιού της έκτης δημοτικού. Σαφώς δεν είναι είναι το ίδιο εύκολο να μετακινεί ή να κάθεται σε ένα θρανίο το οποίο δεν είναι στα μέτρα του.

Τελικά τι πρέπει να προσέχουν τα παιδιά;

Πρώτον, τη στάση τους όταν κάθονται και όταν περπατούν.
Δεύτερον, το σωματικό τους βάρος και το σήκωμα, για πολλή ώρα, μιας βαριάς τσάντας.
Τρίτον, τα ανταγωνιστικά αθλήματα και, τέλος, να σκεφθούν ως δίποδα όντα, που έχουν κερδίσει τη βαρύτητα και που επ’ ουδενί δεν πρέπει να καμφθούν. Με ορθή στάση, με βλέμμα ατενίζον και με τακτική άσκηση, οι πιθανότητες εμφάνισης της οσφυαλγίας σχεδόν εξαφανίζονται. Επίσης πάντα οι γονείς να προστρέχουν στους ειδικούς γιατρούς και φυσικοθεραπευτές, που μπορούν να δώσουν την κατάλληλη αγωγή για την αντιμετώπιση αυτής της δυσάρεστης κατάστασης.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Εορταστικές ημέρες διατροφής: Δες το αλλιώς
Κίρρωση ήπατος: Όσα πρέπει να γνωρίζετε
Γιατί υπάρχει τόσο στρες στις γιορτές